Glupoty ksiazkowe

Art man

najabsurdalniejsze pomysly pisarzy waszym zdaniem

***********

Cailleach

Ogólnie czy tylko książki o wampirach? BO jak ogólnie to dno to horrorki takiego pana Guy N. Smith albo jakoś(złe nazwiska mi ulatują ) pisał coś o bagniskach....

*********

Madame Kadamon

Ksiazka "nie-wampirza" ale zdecydowanie najgłupsza polska fantasy jaką czytałam - Ziemiański "Achaja".
Zapowiadało się wspaniale, intryga, mieszana z błotem głowna bohaterka, ładny i zły bohater... Ale niestety, autor zdradza objawy fetyszyzmy, skrajnej infantylnosci i gustu 13-letniego odbiorcy japonskich komiksow o białych bawełnianych majteczkach. Przykłady - armia złozona z samych kobiet w wieku produkcyjnyc - ciekawe kto rodził dzieci w takim kraju. Mundury w tejze armii - krotka obcisła skozana mini, polgorset skorzany, kortka skozana, wysokie glany skorzane, wszystko czarne, majtek brak. Mundur ponoc dostosowany do jazdy nonnej "po męsku" okrakiem na siodle. Ja nie chce nawet myślec gdzie ta mini sie znajdowała po zrobieniu wiekszego kroku, nie mowiac juz o siadaniu na czyms okrakiem. A takie siodło to musi cholernie zadek goły odpazac... Autor powinien najpierw pobiegac troche po krzakach w takim stroju zamiast bzdety wypisywac.....
Kolejna sprawa - powtarzajace sie coi kilka stron opisy sikania ze strachu. Ja rozumiem złote deszcze ale co za duzo to nie zdrowo
Absudr najwiekszy - skocenie głownej bojhaterki. O ile wolgarny jezyk kobiet w stosunku do kobiet, idiotyczne stroje, idiotyczna armie, tendencje spadkowa humory i inne mniejsze "ale" mogłabym wybaczyc; tak doprawienie bohaterce magicznym spozobem kociego ogona(oczywiscie polaczonego z opisami gołego zadka), kocich oczu, kocich pazorkow (zabraklo pejczyka i kurwoklapków) jest moim zdaniem ponizej krytyki.
Do ksiazki i jejn "cienkosci" podchodze moze zbyt emocjonalnie, ale duzo sobie obiecywałam po lekturze i srodze sie zawiodłam

***********

Art man

Cailleach napisał:

Ogólnie czy tylko książki o wampirach?

no tak wydaje mi sie z tematyki horrorzasto-wampirycznej.

Ja osobiscie zawiodlem sie na Pilipiuku. Jego opowiadania o Jakubie Wędrowyczu (dla nieobeznanych polski domorosly bimbrownik i egzorcysta ludowy, ktoremu zaden wampir, duch ani byly zomowiec nie podskoczy) z tomu na tom byly coraz mniejszych lotow, ale zawsze sie je dalo czytac. Humor przewaznie byl na dobrym poziomie, ale jak w 4 tomie rzucil opowiadaniem, gdzie glowny bohatero jedzie do Ameryki Poludniowej i tam robi rozpiernicz w dawnej inkaskiej czy majowskiej wiosce, a pozniej w ciagu jednego dnia przyjezdzaja po niego kumple to juz odpadlem i do konca nie doczytalem. Pomysl na to opowiadanie mogl gosciowi nie przychodzic.

Popastwie sie jeszcze nad Lumleyem. 3 tom nieciekawy, ale zakonczenie do bani. Nie dosc, ze przewidywalne to jeszcze wszystko tak szybko sie stalo, ze nawet czlowiek nie obejrzal sie. Poza tym pomysl z przejsciem miedzywymiarowym, ktore mialo powstac w wyniku eksperymentow sowietow do luftu.

*********

Madame Kadamon

Art - tez mnie drazni pilipiuk, jednak nigdy nie robilam sobie po jego ksiazkach jakis duzych nadzieji, ale zgadza sie - tendencja spadkowa

*********

Art man

a teraz mi sie przypomnialo, bo dostalem maila w sprawie recenzji memnocha, to pomyslem niezbyt dobrze przemyslanym bylo wypadajace oko Lestata. Po co i na co to, to nawet sam Memnoch nie dojdzie

pilipiuk zawsze miał cieżki wątek, i charakter też, bo przekonać go do swoich racji to jak grochem o ścianę.

Moze to nie głupota strikte ksiazkowa, ale dzis trafilam na strone-galerie jednej z moich ulubionych autorek fantasy. link byl umieszczoiny na stronie wydawnictwa Runa, wiec o ściemie czy głupim żarcie raczej nie ma mowy. Powiem Wam, ze sie powaznie, hmmm... zawiodłam. Jakos wydawało mi sie, ze babka jest mądra. A miłośc do całego poczetu Syriuszów Blacków kłoci mi sie z "autorką poczytnych ksiązek"
[link widoczny dla zalogowanych]

no raczej przypomina mi nastoletnia fanke jarjaca sie wizja gołej klaty syriusza albo snapa. fuj fuj. ale witraże ciekawe ;p

Fantastyczny komentarz do "Achajki"!!! Podpisuje sie pod nim obiema rękami:) A co do Pilipiuka to Wędrowych tendencja spadkowa i owszem, podobnie moge skomentowac trzecia czesc przygod Księżniczki Moniki, Stanisławy i Katarzyny Kruszewskiej. ostatnia słaba..widać, że autor myślał juz nad czymś innym. Swoja droga zapowiadał 13-to tomowe dziełko...hm...

wielotomowe dziela mnie nie przekonuja. Z wlasnej autopsji wiem, co sie dzialo z Kronikami Wampirzymi (choc to tez sprawa nastawienia autorki do zycia, ale 13 tomow tez sie nie napisze w 3 lata). 3 tom Nekroskopu juz mi sie nie podobal i boje sie siegnac po nastepne.

Pilipiuk juz udowodnil, ze swoje pomysly w pewnym momencie prowadzi po linii pochylej w dol. Problem w tym z czego sie korzysta. 13 tomow o tym samym bohaterze/bohaterach w pewnym momencie przywodza do tworzenia historii paradoksalnych i zbyt nieprawdopodobnych. Korzystanie ze swiata, rodzaju opowiesci juz moze przetrwac. Terry Pratchett sobie dobrze radzi z duza iloscia ksiazek opartych na tym samym motywie - z tym, ze jest to motyw wlasnie ogolny, jest to swiat a nie konkretny bohater.

ale po co autor ma pisać jedną , dwie lub trzy naprawde dobre książki, skoro może napisać w tym samym czasie kilkanaście gniotów a zarobi w końcu wiecej ? Niestety ostatnimi czasy nie trafiłam na żadną naprawdę dobrą książke... a szkoda

ja jestem glupim idealista w tej sprawie i wierze, ze autor oprocz kasy bierze pod uwage choc troche swoje dobre imie. Ja osobiscie po autora, ktory mnie raz zawiodl drugi raz siegam niechetnie, a taki ktory zawiodl mnie kilka razy jest nic nie wart.

No tak. Większość dba o swoje dobre imie...ale nie wszyscy.

A 13 tomowe dzieła... zupełnie jak seria książek Salvatore'a o Drizzcie Do'Urdenie. Tylko że ta seria liczy 15 książek ( po polsku) a w tłumaczeniu są jeszcze dwie "The Lone Drow" i chyba "The Two Swords". Niektóre książki z tej serii, trzeba przyznać, są naprawdę wciągające...ale są też takie, które powielają schematy. Mimo to jestem ciekawa jak potoczą się dalej losy bohaterów. Pożyjemy, zobaczymy.

Ja niestety nigdy nie miałam okazji by przeczytać jakąś pożądną książkę o wampirach. W bibliotekach pustki a i w księgarniach też... Zawsze tylko czytałam malutkie zmienki w gazetach, a tak to nic ...

Cóż ja nie przepadam za kontynuacjami, bo każdemu w kiedyś kończą się pomysły, a czasem aż żal patrzeć co się dzieje z Twoim ukochanym bohaterem... (np. chce być świetym Razz

)

Cursed napisał:

Ja niestety nigdy nie miałam okazji by przeczytać jakąś pożądną książkę o wampirach. W bibliotekach pustki a i w księgarniach też... Zawsze tylko czytałam malutkie zmienki w gazetach, a tak to nic ...

No to z kilku juz istniejacych tematow mozna poznac tytuly tych, ktore sie w Polsce ukazaly. Jest Anne Rice, Miasteczko Salem, Nekroskop itd.

polecam jednak Anne Rice- tak do 4 tomu Kronik
a musowo Wywiad z wampirem jesli chodzi o naprawde dobra ksiazke wampiryczna ;p

Nie polecam ,,Anioła Jessiki" i ,,Koszmaru" Mastertona - takich badziewi jeszcze nie czytałam! Owszem, lubię tego autora (choć cudów to on nie wymyśla - ot, zwykłe czytadełka na dobranoc), ale przy pisaniu tych książek to mu wybitnie zabrakło weny twórczej! ,,Koszmar" jest takim chłamem, że aż strach!

Ja czytam troche fantazy i mnie generalnie dziwi zawsze w 90 % ksiazek Wampiry sa opisywanie jako blade postacie z paznokciami na 2 cm, a przeciesz główna bronia Wampirow jest to ze sa identyczni jak ludzie z wyjadtkiem ich zdolnosci i niecheci do swiatła Wampir staje sie blady kiedy dawno nie jadł i tak samo jest z paznokciami i oczami no chyba ze chce to zrobic no ale co ja poradze niech pisaze wymyslaja ich sprawa